Zmiana etykiety windy

Winda zmieniła krajobraz miejski i, co zaskakujące, niewielka przestrzeń windy przechodzi również subtelne zmiany: etykieta społeczna w windzie jest również wyprowadzana i opracowana. Wczesne windy zazwyczaj opublikowały znaki: Wprowadź i wyjdź szybko, proszę stawić czoławindadrzwi. Gdy windy stały się bardziej popularne pod koniec lat 80. XIX wieku, panowie, którzy je jechali, znaleźli się w dylemacie: czy muszą zdjąć kapelusze, aby się dostać? Jeśli kobieta dostanie się do windy, czy powinni zdjąć czapki? Wynika to z faktu, że w tym czasie windy można uznać zarówno za przestrzeń prywatną, jak i transport publiczny, a właściwa etykieta nie została jeszcze opracowana. W 1886 r. New York Times zaoferował kompromis: mężczyźni mogli nosić czapki w windach zatłoczonych budynków publicznych; Ale w windzie hotelu lub prywatnego budynku mieszkalnego powinni zdjąć czapki.

Znaczna część etykiety społecznej, która rozwinęła się z popularnością wind, była niewypowiedziana i konwencjonalna, pojawiająca się w mniej sztywny sposób. Każdy, kto pracuje w wieżowcu, jest zaznajomiony z niepisaną zasadąPasażerowie windyPowinien spróbować równo podzielić przestrzeń w windzie i uważa się, że nieuprzejme zbliżanie się do innych pasażerów. Etykieta windy różni się od czasu do czasu i od kultury do kultury. Na przykład w Japonii młodszy personel wpuści personel seniorów do windy, a następnie naciśnij przycisk.

Kolejnym elementem etykiety windy jest ograniczenie rozmowy do minimum. Pasażerom zaleca się milczenie lub na krótko przywitanie. O ile nie wejdzie do pustej windy, dwie osoby powinny zatrzymać rozmowę podczas jazdy windą, aby nie przeszkadzać innym. Ponadto nieznajomi w windzie zaleca się uniknięcie kontaktu wzrokowego. Ogólnie rzecz biorąc, nie powinieneś śpiewać, gwizdać ani jeść w windzie, a nawet brak stawienia czoła drzwiom windy może zdenerwować innych pasażerów.

Kilka lat temu akademicka o imieniu Rebecca Rousi przeprowadziła antropologiczne badanie zachowań wind w dwóch budynkach biurowych w Australii. Odkryła, że wyższy status lub starsi mężczyźni wydawali się woli stać z tyłu samochodów wind. Przed nimi byli młodsi mężczyźni, a przed nimi byli kobiety w każdym wieku. Mężczyźni patrzą na monitor podłogi windy, patrzą na siebie w lusterku bocznym lub na odbicie innych w lustrze; Kobiety patrzą na monitor podłogi windy lub na podłodze, unikając kontaktu wzrokowego z innymi użytkownikami. Rebecca Rousi uważa, że windy przedstawiają unikalną strukturę społeczną i że występ każdego pasażera może wynikać z podświadomej walki o władzę.