Kultura windy od pary do elektrycznej

23 marca 1857 r. Pierwszy światWinda pasażeraPojawił się w 5-piętrowym budynku Howholt w Nowym Jorku. Ta winda została zainstalowana przez Elisha Otis. W 1853 r. Na nowojorskich targach Otis obciął kabel windy wypełniony publicznie towarami, aby pokazać urządzenie podnoszące bezpieczeństwo, które wymyślił, i narodziła się „drabina bezpieczeństwa”. W tym czasie drabina bezpieczeństwa była nie tyle środkiem transportu, co przebiegłym urządzeniem. Właściciel budynku Howholt pomyślał, że nowa drabina bezpieczeństwa przyciągnie więcej ludzi i doprowadzi do większej liczby kupujących. Winda w budynku Howholt jest zasilana silnikiem parowym zainstalowanym w piwnicy, więc nie można jej jeszcze nazwać „windą”, a prędkość wynosi tylko 12 metrów na minutę (dla łatwości zrozumienia, zwana dalej „windą”).

Oryginalne windy były drogie, znane jako „pokoje wspinacze” lub „autobusy na piętrze” i znaleziono głównie w hotelach w Nowym Jorku, Londynie i Paryżu. Pierwsi pasażerowie windy chcą doświadczyć niesamowitej nowej technologii i ostentacyjnego poczucia luksusowych wydatków. „Wznoszące się pokoje” tego okresu były ogólnie pięknie zaprojektowane, z tapicerowanymi siedzeniami, ścianami wysadzonymi lustrami, a w niektórych przypadkach żyrandolem.

Wkrótce Speed stał się najważniejszą siłą napędową rozwoju windy. W latach 70. XIX wieku windy przeszły transformację z zabawek hotelowych do niezbędnych potrzeb budowlanych biurowych. Kiedy budynek ubezpieczeń na życie w centrum Manhattanu został ukończony w 1870 roku, ośmiopiętrowy, 40-metrowy budynek biurowy był wyposażony w windy na etapie projektowania, który był pionierem. Winda w budynku ubezpieczeń na życie została również wykonana przez OTIS, a jednostki parowe zostały zastąpione przez systemy hydrauliczne, które były szybsze i łatwiejsze w utrzymaniu. W tej erze ustalono standard branżowy „Czas reakcji windy nie więcej niż 30 sekund” i był używany do dziś.

Wkrótce budynki biurowe i budynki mieszkalne w Nowym Jorku zaczęły instalować windy, a wraz z nadejściem stalowych ram, budynki miejskie nadal wzrosły na nowe wyżyny. W 1885 r. Pierwszy na świecie wieżowiec, budynek ubezpieczeń domowych, został ukończony w Chicago, z czterema windami serwującymi 10 pięter iWał windybył rdzeniem projektowym budynku.

Spojrzenie na historię pokazuje, że zanim windy były popularne, najniższe podłogi były najbardziej popularne, ponieważ ludzie nie musieli wspinać się po schodach. Im wyższa podłoga, tym niższy czynsz. Wraz z nadejściem wind wyższe piętra stały się cenniejszymi podłogami budynku, ponieważ były z dala od smrodu i hałasu ulicy. Pod koniec XIX wieku, wraz z szybkim rozwojem nauki i technologii, układ hydrauliczny windy został przekształcony w silnik elektryczny. Nowoczesna winda z trakcją elektryczną została opracowana w pierwszych dwóch dekadach XX wieku i jest nadal używana.

W latach dwudziestych awangard architekci podnosili Skylininy z tętniące życiem miasta

Niemal nieuzasadniona przestrzeń zamieniła się w stylowy mieszkanie z tarasem. Mieszkania wieżowca to nowa moda. Empire State Building, który został otwarty w 1931 r., Był nowym symbolem mody w tym okresie. 103-piętrowy wieżowiec pozostał najwyższym budynkiem na świecie do 1970 roku, z 73 windami, z których każda podróżuje na 365 metrach na minutę, stając się integralną częścią legendy budynku Empire State. Obecnie najszybsza na świecie winda znajduje się w Szanghajskiej Wieży, która jest obecnie najwyższym budynkiem w Chinach i trzecim najwyższym budynkiem na świecie z 106 windami.